Met veel verdriet heeft de vereniging VDL kennis genomen van het overlijden van Jannie van Dijk (81) een leven lang vrijwilliger bij onze club en moeder van Ronald (58), Marco (56) en Esther (54).
Kort geleden nog maar lieten wij weten dat Jannie zeer ziek was en wat lieve berichten op prijs zou stellen. Het was mooi om te zien dat zoveel mensen, echte clubmannen en vrouwen, nog zoveel lieve dingen over haar naar voren brachten.
Met Jannie denkt iedereen in een adem tegelijk aan haar zus Gré. Jannie & Gré waren niet alleen dikke bloedverwanten uit het oer-Maassluise gezin Van Dijk, ze vormden ook een onafscheidelijk duo op vele fronten.
Hun hart lag bij het gezin, hun kinderen én bij de warme gemeenschap van een familieclub als VDL. Ach, of VDL nu won of verloor, de stand in de competitie deed er nooit zoveel toe. Als iedereen het bij de club maar fijn had, was hun motto.
STOND ALTIJD KLAAR
Jannie & Gré droegen op een geweldige manier samen bij aan het plezier van heel veel leden. Ze ondersteunden, ze stonden klaar voor de gekste bardiensten, Jannie werkte bergen vuile voetbaltenue’s weg of verzorgde de hele horecakant van de traditionele klaverjasavonden op alle vrijdagen.
Ach, een mens kan een boek vullen met hun bijdrages in al die jaren. We vergeten bijna dat Jannie, die geboren werd tijdens de tweede wereldoorlog en daardoor niet de rijkste tijden kende in haar jeugd, zelf de voetbalschoenen aantrok voor een van de eerste vrouwenwedstrijden bij VDL. Kijk haar staan naast de dug-out. Al lag ze tijdens de beroemde familiedagen ook weer plat in een kruiwagen, waarmee ze van het veld werd gereden.
Maar weet u waar ze nu vooral bekend om was? Om haar lach. Die even hilarische als wonderlijke lach. Zo’n lach die dusdanig aanstekelijk was, dat je zelf al ging meelachen zonder dat je wist waarom ze lachte.
Die lach was overal, die lach klonk overal.
Die lach is niet meer.
En het ontbreken van die lach vormt een stilte die pijn doet, die verdriet geeft.
KINDEREN
Verdriet leek ze voor de buitenwereld niet te hebben. Nooit.
En toch weten we dat ze in haar leven, dat ze aanvankelijk deelde met Bertus Wagenaar, de vader van haar zonen en dochter, ook moeilijke tijden kende.
Maar met die drie geweldige kinderen, alle drie zo verschillend en toch allen zo uniek, leek ze alles aan te kunnen.
Tussen de bedrijven door weer voetbalshirts en broeken wassen. Met de hand! Met zo’n simpele open wasmachine met een wringer erop. In de centrifuge en vervolgens alles aan de lijn.
En altijd nog energie over om de boel bij de club te vermaken. Was het niet achter de bar, soms van vrijdag tot zondagavond, dan was het wel in de Play Back show. Jarenlang deden zij en zus Gré mee. De ene act was nog gekker dan de andere.
VDL omarmde hen, had de twee zussen - hieronder samen vastgelegd tijdens het eeuwfeest van VDL - lief en genoot van hen.
Zoals zij, aangevuld met Jannie’s beste vriendin Sjaan Deutz, op hun beurt genoten van alles en iedereen bij de club.
AFSCHEID
Vrijdagmiddag 23 juni, om 13.00 uur is het afscheid van Jannie op de nieuwe begraafplaats de Dijk, Hooge Zeedijk 100 te Maassluis.
Na afloop is er een hapje en een drankje en gelegenheid tot condoleren. En hopelijk veel lachen, zo spreken haar kinderen uit. Die spirit heeft ze haar twee zonen en dochter meegegeven in het leven, maar zo zou het ook graag zien bij haar afscheid.
