AFKOMSTIG UIT EEN ECHTE VOETBALFAMILIE, VADER BERT GROEN WAS KEEPER VAN VDL 1
Met trots deelt het bestuur van VDL mede dat de vereniging in de persoon van Ilja Groen, een succesvolle ondernemer die met zijn bedrijf in brandveiligheid in Maassluis is gevestigd, een nieuwe voorzitter heeft gevonden. Groen treedt met onmiddellijke ingang in functie en zijn benoeming zal tijdens de aankomende algemene ledenvergadering (13 december a.s.) officieel worden.
Ilja Groen volgt Arie Herlaar op, die door privé-omstandigheden eerder dit seizoen genoodzaakt was zijn taak neer te leggen. VDL prijst zich gelukkig dat met een enthousiaste en geslaagde, redelijk jonge ondernemer de vereniging op een cruciale plek in de organisatie wordt versterkt.
Om iedereen meteen maar een indruk te geven wie Ilja Groen precies is, zijn we na de verkennende gesprekken bij hem aangeschoven voor een interview. Daarmee schetsen we waarschijnlijk het beste beeld.
Velen kennen jou binnen de club al als een trouwe sponsor én een warme supporter.
Ilja Groen: ,,Ik kom al jaren graag naar de club bij de wedstrijden van het eerste elftal, bij evenementen en bij bijzondere dagen. Er is een warme band ontstaan en met ons bedrijf hebben we in de voorbije jaren met plezier de club en de jeugd financieel ondersteund.’’
Daarvoor heb je nooit veel terug willen zien of reclame gevraagd?
,,De ene sponsor investeert en zoekt naamsbekendheid. Ik vond het vooral belangrijk dat er iets goeds met onze bijdrage gebeurde. Ik heb de vereniging ook de vrijheid gegeven om het goed te besteden. Soms kochten ze allemaal nieuwe jassen voor de jeugdtrainers. Daarna werd ik netjes op de hoogte gebracht van wat er met het geld was gebeurd.’’
Je zegt ‘ons bedrijf’, als jet het over Groen & Remmerswaal hebt. Kun je dat uitleggen?
,,Niet iedereen weet misschien dat Raymond Remmerswaal en ik jaren geleden een bedrijf zijn gestart dat zich op brandveiligheid richt. Ray en ik werkten allebei voor een baas, Ray was bedrijfsleider en ik projectleider. Wij wilden geen aandelen in de zaak en zijn toen voor ons zelf begonnen. Dat werd dus Groen & Remmerswaal.’’
Aan dit verhaal zit een heel trieste wending.
,,We waren net een paar jaar aan de slag toen Ray in 2016 ernstig ziek werd. Bij hem werd alvleesklierkanker geconstateerd en dat is helaas een ziekte die nog niet te genezen is. We wisten al vrij snel dat het een heel moeilijke weg zou worden, die hij opging. Iedereen kent de acties van Support Casper voor professor Casper van Eijck, die ook Ray behandelde. Met immunotherapie zijn in Duitsland nog pogingen gedaan, maar uiteindelijk heeft Ray de strijd verloren. Ray was natuurlijk ook een VDL’er, speelde nog in het eerste elftal vroeger en nu speelt daar zijn zoon Rodney in. Rodney heeft de rol van zijn vader overgenomen in het bedrijf. Vandaar dat we zeggen ‘ons bedrijf’. We doen het nog steeds samen.’’
Ben je altijd een ondernemer geweest?
,,Van school af ben ik de bouw in gegaan. Ik was gewend te werken met mijn handen, maar wilde ook graag mijn hersens gebruiken. Ik ben meer avondopleidingen gaan doen, heb mij eerst opgewerkt in de bedrijven waar ik werkte, van assistent-projectleider, tot projectleider, bedrijfsleider en uiteindelijk mijn eigen zaak. het begon in 2014 en we zijn nu ruim acht jaar verder.’’
Je hebt een mooi bedrijf opgebouwd maar is het altijd zo voorspoedig gegaan?
,,Het jaar 2016 was een heel zwaar jaar. Je zult begrijpen waarom. De ziekte van Ray zette alles op zijn kop en had een grote impact op de prestaties en resultaten van het bedrijf. We hebben dat jaar financieel een verlies geleden, maar afgezien daarvan is het heel goed gegaan. We vormen een hartstikke gezond bedrijf.’’
Waar werkt Groen & Remmerswaal in het land en wat zijn de kernactiviteiten?
,,Wij maken brandcompartimenten in scholen, appartementen, zorginstellingen, woonhuizen. Het komt er op neer dat wij ervoor zorgen dat als ergens brand uitbreekt, die brand niet doorslaat naar andere ruimtes of appartementen, of in elk geval een hele tijd vertraagt. Je kunt je voorstellen dat via mechanische ventilatie en meterkasten die door schachten van gebouwen lopen, vuur altijd kan doorslaan. Wij hebben daar oplossingen voor.
We werken in het hele land.’’ Groen glimlacht en voegt toe: ,,Saillant genoeg werken we nog niet zoveel in Maassluis en omgeving. We hebben wel de hele Merellaan gedaan, maar verder zitten we in alle delen van de randstad en boven Amsterdam, tot in de kop van Noord-Holland toe. Maar we zijn zeker ook graag in de buurt actief.’’
Hoe ziet de orderportefeuille voor het komend jaar eruit?
,,Heel goed. We zijn bezig in een groot hotel in Amsterdam, doen 378 appartementen in Diemen, werken aan 600 appartementen in Den Haag, aan de Haagse Hogeschool, meerdere projecten in Rotterdam komen eraan.’’
Waarom ben je bereid naast zo’n mooi bedrijf tijd en energie te besteden aan de voetbalclub VDL?
,,Ik vind VDL een prachtige vereniging en we moeten met z’n allen zo’n mooi club bloeiend houden. VDL is enorm gegroeid in de loop der jaren, er ligt een prachtig complex maar niets gaat vanzelf. Als veel mensen een taak op zich nemen, kunnen we met z’n allen heel veel voor elkaar krijgen en die club nog heel veel jaren laten floreren. Ook het eerste elftal kan steun gebruiken, daar moet aanvulling komen en ik wil graag met de speler om de tafel zitten om over de sportieve toekomst te filosoferen. Ook daar hoop ik dat we het met elkaar kunnen doen. Dat is ook mijn boodschap aan Rodney eerder geweest al.’’
Je komt zelf uit een mooie voetbalfamilie, hè? Neem ons maar eens even mee!
Lachend: ,,Mijn vader was natuurlijk Bert Groen, die heeft in de jaren zeventig in zowel het eerste elftal van zondag als zaterdag gekeept. VDL had toen nog een zaterdag- en zondagafdeling. Jaren later verhuisde hij naar De Hollandiaan in Vlaardingen en daar heeft hij nog tot zijn 42 jaar in het eerste gekeept.
Zelf keepte ik in de jeugdselecties van Spijkenisse en daar heb ik ook veel plezier aan beleefd. Toen ik naar Maassluis kwam, ben ik bij het vriendenelftal op zondagochtend bij VDL gaan spelen in de senioren. Dat was een, laat ik het zeggen, heel bijzonder elftal met mannen als Gerard Tousain, Ger Hollaar, John van Hoeven. Ik vergeet nooit de eerste donderdagavond dat ik met mijn tas op het veld stond voor de training. Er was niemand! Toen ik navraag deed waar iedereen was, zeiden ze: wij trainen nooit! Dat was al opmerkelijk. Maar bij de wedstrijden vroeg ik me helemaal af waar ik terecht was gekomen. Janus vd Meijde was de coach of elftalleider, maar die kon nauwelijks op een barkruk of stoel zitten. Die ging honderd keer op de staaldraad tussen de witte paaltjes langs het veld zitten. En daar kukelde hij dan weer achterover van af. De etentjes met dat elftal en met Janus waren ook een belevenis. En toch begon ik het heel gezellig te vinden.’’
Maar er zijn nog meer ‘Groenen’ in de club VDL toch?
,,Mijn oom Jan Groen was ook keeper zijn halve leven bij VDL. Zijn zoon Danny kennen we hier ook, eigenaar van café de Dijk, zijn dochter Desiré zit in het bestuur van VDL en is een echte verenigingsvrouw. Zij heeft ook weer twee voetballende zonen, dan heb ik nog de neven Julian, Dean en Stijn, die ook bij VDL spelen.’’
Dus alleen je vrouw Tamara Booster en dochter Guusje (9) voetballen niet?
,,Guusje zit op paardrijden en dat vindt ze hartstikke leuk. Tamara komt uit de Maassluise schoenmakersfamilie van ‘opa Jan Booster’. Tamara werkt ook in ons bedrijf, zij verzorgt de hele backoffice en administratie.’’
Nog een paar kortjes, Ilja:
Favoriete vakantie: ,,De hele zuidkust van Frankrijk. Ik ben overal al geweest. Frejus, San Rafael, heerlijke plekken voor de zomervakantie.’’
Lekkerste eten: ,,Bij bijna alle horecazaken in Maassluis. Ik ben een liefhebber van onze eigen, lokale zaken. Ik ga graag een hapje eten bij verschillende restaurants of bistro’s in het dorp of langs de haven.’’
Vrije tijd: ,,Het liefst bezoek ik in het weekeinde even het oude centrum van ons stadje. Als ik daar loop voel ik de gezelligheid en zie ik de oude garde weer zitten op de marktbrug. Dat is toch een beetje Maassluis.’’
Favoriete club: ,,Feyenoord. Dat is niet moeilijk. Ik ben alleen niet zo fanatiek als Rodney, die reist de club in heel Europa achterna.’’
Waar zie je jezelf over tien jaar? ,,Nog steeds werkend in dit bedrijf. Wel met de hoop dat Rodney en Julian dan wat verder in het bedrijf zitten. We hebben wat moois opgebouwd en het is leuk als dat zo goed blijft gaan. Ik voel niet de drang om heel groot te worden met het bedrijf. Het is fijn als je met een goede ploeg mensen kunt werken. Groter is niet altijd beter. In deze bedrijfstak gaat het om strenge eisen en certificeringen. Dus ik wil kwaliteit leveren op elke plek. Brandveiligheid gaat om mensenlevens. Het is lastig genoeg om kwaliteitspersoneel te werven, dus ik werk graag met de goede mensen die we hebben.’’
