‘Een voorbeeld als vader en vrijwilliger in onze vereniging’
Met groot verdriet moeten wij bekend maken dat is overleden de geweldige man en vader Arthur Beekenkamp (51), die tevens een briljante elftalleider en super-vrijwilliger was binnen onze voetbalvereniging VDL.
Arthur was de geliefde echtgenoot van Petra en vader van onze jeugdspeler Dustin en van de twee dochters Elaine en Manouk.
Nu telt onze vereniging veel vrijwilligers en veel geliefde mensen. Maar er is een reden waarom Arthur een man is die het verdient om op deze plek, een paar dagen na zijn overlijden, nog de schijnwerpers verdient. Sommige mensen zijn onopvallend opvallend. Of andersom, zo u wilt.
Arthur was een man wars van aandacht, maar die wel altijd een glimlach op het gelaat had en loyaal was in alles wat hij deed voor anderen en voor onze club. Voor het team waarin zijn zoon Dustin speelt, voor zijn dochters en voor zijn complete gezin met Petra als warm hart van dit gezin.
Toen hij jaren geleden bij onze vereniging kwam met Dustin was hij van meet af aan betrokken. Niet zomaar een vader die langs de lijn kritiek leverde of louter toekeek, nee hij wilde wat doen. Hij zorgde seizoenen lang voor een goede begeleiding van alle jongens, was een baken van rust en had een goed stel hersens waarmee hij creatief oplossingen vond voor kleine en grote probleempjes. Zulke vrijwilligers vormen in alle stilte de olie waardoor vele radertjes draaien.
VRIENDENELFTAL 7 TEGEN 7
Tegelijkertijd hield hij van gezelligheid en pret. Arthur zocht een stukje ontspanning op vrijdagavond bij het 7 tegen7 voetbal met een vaste club ‘zomeravond-voetballers’, die zelfs in de winter aan zomeravondvoetbal deden… Die mannen waren ook zijn voetbalvrienden, die op het moment dat hij ziek werd ook een boottocht organiseerden op vrijdagavond. Een best wel historisch boottripje werd dat, met tal van bootjes en waarbij niet iedereen helemaal droog en nuchter huiswaarts keerde in het donker. Maar dat avondje verdiende Arthur in de ogen van al zijn vrienden dubbel en dwars.
Gesteund door alles en iedereen, maar bovenal door zijn Petra, ging hij de afgelopen jaren een zwaar traject in nadat een ernstige ziekte bij hem was vastgesteld. Daarin was grote bewondering voor zijn moed en incasseringsvermogen. Een loodzware tijd voor hem zelf, maar ook voor zijn hele gezin.
Zweven tussen hoop en vrees is het zwaarste wat er is. Arthur bleek een strijder, een heel dappere strijder. Eentje die er voor zijn gezin wilde blijven, maar twee weken geleden kwam de boodschap van doktoren dat hij uitbehandeld was. Vrijdag bleek hij in zijn slaap nog vrij plotseling te zijn overleden, zo moest Petra bekend maken.
Arthur was in zijn werkzame leven een kundig projectleider met het wereldwijd opererende bedrijf Hochtief, dat de allergrootste infrastructuur-projecten aanlegde van Australië tot Zuid-Amerika en in Europa. Voor zijn werk verbleven de Beekenkampjes ooit lange tijd op Sint Maarten, een plek die ze twee jaar geleden nog bezochten. Daar is ook de foto genomen van het gezin, recht voor het huis waarin zij destijds woonden.
Arthur was een beer van een vent, een kerel die onverslaanbaar leek en zowel mentaal als fysiek altijd sterk oogde. Als vader en als vrijwilliger mag hij een voorbeeld zijn voor velen. Elaine, Manouk en Dustin mogen hun hele leven trots zijn op zo’n vader.
'ALTIJD FIJN GEHAD BIJ VDL'
We sluiten af met de mooie woorden van Petra die ons dit weekeinde vertelde dat Arthur ,,het altijd zo fijn heeft gehad bij VDL en het fantastisch vond om leider te zijn van het team waarin Dustin voetbalde. Ook al die vrijdagavonden waarop hij zelf voetbalde met zijn voetbalmaatjes van 7 tegen 7 vond hij schitterend.’’
En laten we zijn enorme inzet niet vergeten bij alle grote Robin van Persie toernooien op ons complex. Dagenlang liep hij als vrijwilliger de benen uit zijn lijf. Een selfie met Robin van Persie leidde nog tot grote hilariteit, omdat vervolgens meer dan 100 man op de foto wilden… Niet met Robin maar met Arthur!!!
Zaterdagmiddag speelde het elftal van Dustin (zie foto onder) met rouwbanden om en werd heel respectvol voor de aftrap van de wedstrijd tegen Concordia een minuut stilte gehouden. Alle spelers leven mee met hun ploeggenoot Dustin en met zijn zussen en moeder, omdat iedereen in het elftal weet waar Arthur voor stond.
De familie laat weten dat Artur thuis is, waar het gezin de laatste dagen afscheid van hem kan nemen.
,,Afscheid van onze fantastische man en vader. Met zijn humor en vrolijke blik op het leven laat hij een enorme leegte achter. Fijn om te weten dat jullie aan ons denken’’, laten Petra, Elaine, Manouk en Dustin weten.
Lieve familie Beekenkamp, andersom laten wij jullie weten dat de hele vereniging VDL aan jullie denkt en achter jullie staat. We leven met jullie mee en zijn trots dat wij met z’n allen Arthur zoveel jaren in ons midden hebben mogen hebben.
