De vereniging VDL heeft met grote droefenis kennis genomen van het overlijden van Gea van der Plas (60), de moeder van VDL-speler Francis van der Plas.
Iedere moeder is voor haar kind vanzelfsprekend een inspiratie. Maar Gea was een supermoeder. Dat weet Francis, dat weet zijn vriendin Annabeth en dat weten alle voetbalvrienden van Francis.
En dat wisten wij binnen de vereniging.
Een moeder die er dag en nacht voor haar zoon was. Een moeder die zeldzaam veel van haar zoon hield. Zoveel dat je wel eens dacht, is dat wel goed voor een mens? Want houden van betekent ook zorgen maken. En dat deed ze wel eens. Want zoon Francis was in zijn jeugdjaren een ‘levendig’ mannetje. Niet eentje die je drie uur aan een tafeltje met legoblokjes moest zetten.
Ze gaf hem een bal en de rest van de dag was hij buiten. Ze zag hem opgroeien tot een geweldige jongen en tot de prachtige man die hij nu is. Waar ze niet altijd bij stilstond is dat ze zelf de grootste bijdrage heeft geleverd aan zijn ontwikkeling. Ze heeft hem geheel op eigen kracht, waarvoor zoveel bewondering op zijn plaats is, met veel liefde en warmte grootgebracht.
Ze deelden samen één liefde en dat was de club met de grote F in Rotterdam-Zuid. Inmiddels weten we dat met Annabeth er een tweede gezamenlijke liefde in hun leven kwam, maar jarenlang genoten ze samen van mooie sportieve avonturen. Van Francis hoorde ze de verhalen onderweg als hij weer eens in Europa op reis was.
In de herfst van 2014 kwam haar mooiste moment, toen ze samen met Francis kaarten had voor de Europese wedstrijd van Feyenoord tegen Sevilla in De Kuip. Een sensationele avond met een zege voor Feyenoord. Het sms-bericht van Gea uit De Kuip hebben we nog steeds. ,,Ben helemaal uit mijn dak gegaan. Morgen kan ik niks meer, heb dat er wel voor over… ’’
Die laatste regel verraadt al dat het met de gezondheid van Gea in die periode niet zo goed gesteld was. Ze heeft wat dat betreft niet zo veel geluk gehad. De tekst op de kaart van haar overlijden is in dat opzicht door Francis met zorg gekozen en vertelt het verhaal van vele jaren pijn en struggles.
‘Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden,
je hebt het dapper gedaan.
Wie kon begrijpen hoe je hebt geleden,
wie kon voelen wat je hebt doorstaan.
Rust nu maar uit’.
Met de ongemakken en pijn die ze moest doorstaan, knokte ze zich toch menig maal naar het voetbalveld. Om haar zoon als een soort Robin van Persie (zelfde motoriek, beetje zelfde stijl) bij de amateurs te zien schitteren.
Een van de mooiste momenten speelde zich af toen Gea in het kampioensjaar van VDL A1 kwam kijken bij de wedstrijd tegen zijn oude club Excelsior M. VDL A1 won met 2-1 en Francis scoorde het winnende doelpunt. Gea was die dag in alle opzichten de inspiratie voor Francis.
Maar eigenlijk is ze met haar strijdlust en mentale weerbaarheid voor iedereen een bron van inspiratie geweest en nu misschien nog veel meer geworden.
Francis was het grootste bezit in haar leven, maar andersom was ook Gea het grootste goed in het leven van Francis. Ze had aandacht voor de medemens en dat zit ook in het dna van Francis, die bij VDL op vele momenten een geweldige vrijwilliger is geworden.
Op 1 juni kwam onverwacht een einde aan het leven van Gea. Maar ze zal voortleven in de gedachten van iedereen die haar heeft gekend en zal voor eeuwig een bron van inspiratie blijven. Voor Francis, voor Annabeth en voor iedereen in haar omgeving.
In besloten kring wordt maandag 8 jjni afscheid genomen van Gea in de aula van de Nieuwe Begraafplaats, Hooge Zeedijk 100 te Maassluis. Aansluitend vindt de begrafenis plaats.
